Ρε σαν τη Χαλκιδική πουθενά ρεε...!

Happy New Summer!

Εχω φάει τα πάντα..ο,τι βρισκω μπροστα μου, αλλά κ ο,τι 3ετρυπώνω απο ντουλάπια και ψυγείο. Η μαμά μου, μου το 3εκαθάρισε: το φαϊ ειναι για την αδερφή σου...κ εγώ κάθε μισή ώρα τρώω κ απο λίγο..!Γλυκά, αλμυρά δεν έχει σημασία!Όλα είναι ευπρόσδεκτα απο τη στιγμή που ικανοποιούν την λυσασμένη μου όρεξη για φαϊ!Τρώω και καπνίζω. Καπνίζω και τρώω. 3απλώνω, σηκώνομαι. Βλέπω τηλεόραση, την κλείνω.Μπαίνω ιντερνετ, βγαίνω. Κλείνω τον υπολογιστή, τον ξαναανοίγω. Τον ονόμασα "ΗΡΩΑ". Δεν είναι τυχαίο. Την εποχή της ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογίας, την εποχή που όλα κινούνται γρήγορα, ο "ήρωας" πάει με τους δικούς του ρυθμούς και καταφέρνει να είναι μέσα σε όλα...λέμε τώρα...μέσα σε όλα είναι. Κάθε πότε είναι δεν μας λέει. Είναι υπολογιστής με προσωπικότητα. Γι αυτό και τον ονόμασα έτσι.
Anyway έμπνευση μηδέν, αναμένω την Τετάρτη που 8α έρ8ει το αγόρι, αναμένω την Πέμπτη που θα επιστρέψει η ζουζού (επιτέλους), αναμένω την κατασκήνωση στις 12/7 τελικά, να γίνω για 2 εβδομάδες η άλλη Νατάσα. Εκτός απο αυτόν τον πονόκοιλο, έχω μια περίσσεια χαρά, γι' αυτά που πέρασαν και για αυτά που έρχονται.
Το highlight tου μήνα, το ταξίδι στην Αθήνα με τον μεγάλο μου έρωτα απο το παρελθόν. Τέσσερα χρόνια μετά, απο το πουθενά, βρεθήκαμε σε ένα αμάξι για 5 ώρες οι δυο μας, να μιλάμε για όλα όσα δεν είχαν ειπωθεί τόσα χρόνια.
κ ήταν τόσο ωραία, τόσο μοναδικά. Ήταν σαν να παγώσαμε το χρόνο και να συνεχίσαμε απο τότε. Τέλεια!Τέλεια επικοινωνία, σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα. όχι ερωτικά. αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Όσο πονέσα, πόνεσα. Ο καθένας έχει τη ζωή του τώρα πιά. Βέβαια σε αντίθεση με αυτόν εγώ ακόμα ψάχνω να βρώ αυτό το άλλο μου μισό...κάπου θα είναι δε μπορεί.
Το άλλο μου μισό εδώ, το άλλο μου μισό εκεί, κάπου θα το βρώ κ εγω!
κ γκρίνια γκρίνια γκρίνια. Για τον "ηρωα" που αργεί και δεν μπορώ να περιμένω. για την κοιλιά μου που πονάει κ δεν σταματάει όσα χαπια κ να πάρω αλλά τελικά...
χωρίς ιδιαίτερο λόγο, απλά όλα είναι καλά.
Άντε, καλό μας καλοκαίρι!!!!