Thursday, April 26, 2007

SINGLES...!


Σκατά!Σκατά!
Ξύπνησα με μια ψυχολογία σκατά. Φανερά επηρεασμένη απο το χθεσινό επεισόδιο singles που σαν κύριο θέμα είχε τα "Όνειρα", έπεσα κάποιες ώρες μετά, ανυποψίαστη να κοιμηθώ...
Κάπου εκεί μέσα στον γλυκό μου ύπνο έκανε και την εμφάνισή του, με πρωταγωνιστικό ρόλο, το ακατονόμαστο γαϊδούρι που βασανίζει μήνες τώρα το μυαλό μου και τις σκέψεις μου.
Όλη μέρα σκατά.
Ξύπνησα και ήταν σαν να τον είχα δίπλα μου...Όχι όπως θα ήθελα βέβαια, αλλά όπως ήταν τότε...
Με την ίδια σκατά ψυχολογία που είχα όταν ξυπνούσα επί 4 βράδια και έβλεπα την πλάτη του....τόσο κοντά μου...ούτε μια στιγμή δεν γύρησε προς την πλευρά μου!Όλο το βράδυ έτσι..
Εκατοστά χώριζαν τα κορμιά μας, χιλιόμετρα τις ψυχές μας...Έλλάδα-Αγγλία ένα πράγμα!
"Καληνύχτα"... γυρνούσε την πλάτη του και... άντε νάνι τώρα ναι..?
και ήταν 4 μέρες...4 βράδια πλήρους αδιαφορίας. Ποτέ ξανά!
Η μεγαλύτερη ίσως απόρριψη που έχω νιώσει...όχι απο γυναικείας πλευράς αναγκαστικά..(δε θίχτηκε κ τόσο το γυναικείο μου είναι!)
Απόρριψη για μένα σαν άνθρωπο. (Δεν περίμενα αυτόν να μου ανεβάσει την ψυχολογία...μου τη γάμησε όμως)...ούτε θέμα σχέσης είχε τεθεί ποτέ, με πλήρη και σιωπηλή συγκατάβαση κ απο τις δυο πλευρές (εννοείται)
Ήταν θέμα επικοινωνίας και το πόσο εύκολα, μπορεί να δεχτεί κανείς την απόρριψη. Δε σε γουστάρω κυρά μου. Όχι μόνο τα βράδια...και τη μέρα! Δε σε γουστάρω. Δε χαρηκα που σε είδα μετά απο ένα χρόνο. Δε θέλω να δω τι κανεις. Να τα πουμε ετσι απλά.Δεν θέλω να είμαι κ εγώ στις βόλτες σας επείδη 8α είσαι κ εσυ! Είμαι κολλημενος κ νομιζω πως έχεις έρ8ει εδω σαν γκόμενά μου. Δε χαίρομαι που μένεις σπίτι μου. ΔΕΝ περίμενα τη μέρα που θα έρθεις. Δεν χάρηκα όταν μου είπες πως βγάλατε εισητήρια να έρ8ετε. ΔΕΝ ήθελα να έρ8εις. Ξεκόλα! κ όλα αυτά να περικλείονται στη σύντομη, περιεκτική και με το τσιγκέλι βγαλμένη φράση.."Δεν μου βγαίνει...!"
κ μετά σιωπή...
Αγκαλιά?
Σιωπή...Καληνύχτα..!
Δεν του βγαίνει του κυρίου τι να κάνουμε. Να τον πυροβολήσουμε?
η σιωπή όμως παραμένει...
Όπως τότε...ο καθένας θα τραβήξει το δρόμο του... κ μετά εκείνη η σιωπή. ο ήχος των κυμάτων στα βράχια, ο ήλιος, ο αέρας, το κλάμα...κ η απόρριψη να περιμένει με ανυπομονησία να της ανοίξεις την πόρτα...εσύ να την κοιτάς σαν μαλάκας και να μην έχεις άλλη επιλογή απο το να τη δεχτείς...
Απόρριψη...δημιουργεί απωθυμένα...απωθυμένο... τον θεοποιείς...περνάει στη σφαίρα της φαντασιάς σου σαν το ιδανικό! Αυτό που θες κ δεν το έχεις..ή το θες επειδή δεν το έχεις!
Ξ Ε Κ Ο Λ Α
Σαν ένα κομμάτι σοκολάτας τυλιγμένο σε χαρτί. Η σοκολάτα ξεχειλίζει με μανία κ εσύ προσπαθείς κ πρέπει να την κρατήσεις μέσα γιατί δεν σου επιτρέπεται να την φας. Την κλείνεις καλά, την σφραγίζεις! Περνάς απο μπροστά της και άλλες φορές κολάς και σκέφτεσαι τι έχει μέσα και πόσο το θές...άλλες φορές την προσπερνάς με δήθεν αδιαφορία....ενώ άλλες την ξεχνάς κιόλας!
...κ μόνο που δεν μπορείς να την έχεις τη θες περισσότερο!
Μερικές φορές ανοίγει χωρίς να το θές...κι εσυ, έρμαιο της λιγούρας σου προσπαθείς να συγκρατηθείς!
(Κάπως έτσι νιώθω για το ακατονόμαστο γαϊδούρι...έρμαιο του κολλημέμου μου μυαλού..!)
Έτσι έγινε κ εχθές με το όνειρο...άνοιξε χωρίς να το θέλω...!


Monday, April 23, 2007

Ιστορίες νυχτερινής τρέλας...



Κυριακη απόγευμα...χαλαρή!
Δευτέρα πρωϊ...καθαρό μυαλό, καφές, γυμναστική (καλοκαίρι έρχεται..) και φύγαμε!!!
Το βράδυ είμαστε όλοι πιο ευάλωτοι...ενεργούμε διαφορετικά. Αφήνουμε τα πολλά πρέπει στην άκρη και κρατάμε τα απολύτως απαραίτητα..(πρέπει)
Έτσι την έχω πατήσει κ εγω πολλές φορές. Ήταν βράδυ, ημουν χαλαρή, είπα "στ αρχιδια μου" ( και ας μην εχω)...και το έκανα!
θέλω όλη μέρα να του στείλω ένα ρημάδι sms. Δεν το κάνω. Κρατιέμαι.
Κάνω άλλα πράγματα. Παίρνω τηλέφωνα, κάνω βόλτες, βλέπω τηλεόραση, κάνω οτιδήποτε μπορεί να μου αποσπάσει την προσοχή. Οτιδήποτε μπορεί να με αποτρέψει απο το μοιραίο λάθος..(περι λάθους πρόκειται αφού...!)
Μπα.
Απλά το καθυστερώ. Θα έρθει το βράδυ, θα μαλακώσω, οι άμυνες θα πέσουν, λιγο νυσταγμένη διάθεση...έλα μωρε στειλτο...και τι να λεει...στείλτο και ότι γίνει...σε πάιρνει αφου...και το στέλνω..!!!
ΜΜΜμμμμμμ νιώθω ήδη καλύτερα...μου εφυγε ένα βάρος. Καλά έκανα τελικά και το έστειλα!!
Ναι καλά. Αυτό ήταν τα 10 πρώτα λεπτά καλή μου. Γιατί αν δεν έχεις την τύχη να σου απαντήσει...τώρα αρχίζει το πανυγήρι!
Θα απαντήσει..?
Γιατί δεν απαντάει...?
Έκανα μαλακία..?
Όχι ρε καλά έκανα..στο κάτω κάτω και αυτός μου είχε στείλει ένα βράδυ και εγώ... (ο μαλάκας ) απάντησα (κατευθείαν) !!!
Ναί, αλλά αυτός γιατί δεν απαντάει τώρα?
Μήπως το παραέκανα?
Μήπως κοιμήθηκε?
Μήπως δεν έχει μονάδες? (αφου ξέρεις πως έχει συνδεση ηλιθια!)
Μήπως δεν έχει μπαταρία?
Κάτσε να του κάνω μια κλήση να δω...ΌΧΙΙ!!!!
(πάλι καλά έχεις αφήσει κάποια "πρέπει" ξύπνια που δεν σε αφήνουν να κάνεις και δεύτερο μοιραίο λάθος)
Έτσι λοιπόν μέσα σε έναν πανικό ερωτημάτων και αμφιβολιών να διαδέχονται την αρχική γαλήνη και ηρεμία...νιώθεις τα μάτια σου να κλείνουν....και κοιμάσαι.
Το επόμενο πρωϊ ξυπνάς πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Κοιτάς με αγωνία το κινητό σου, (δεν ξέρεις καν τι ώρα είναι) και τον υπνο διαδέχεται η απογοήτευση...
Συνειδητοποιείς τι έχει γίνει...
Έβαλες τον εγωισμό σου να καθήσει στην άκρη, έβαλες όλη σου την φαντασία να γράψεις ένα πρωτότυπο μηνυμα, το έστειλες και...πήρες τ αρχίδια σου....!
Ακόμα και στον ύπνο σου ξυπνούσες να δείς αν έχει απαντήσει. κ αυτός ο γαϊδαρος τίποτα..(έλα όμως που δεν είναι γαϊδαρος ο άνθρωπος και τζάμπα τον στολίζεις πρωϊνιάτικα)
Άπαπαπαπα τι έπαθα η γυναίκα! κ το είχα πεί. Θα κλείνω το κινητό μου τα βράδυα. Κάνω μαλακίες. Το ξέρω!
Η δικαιολογία ξαναέρχεται...
Δεν θα έχει ξυπνήσει ακόμα μωρέ...κάτσε να περιμένω να περάσει λίγο η ώρα!
Κ η ώρα περνάει. Η μέρα ξεκινάει κ εσυ κάνεις ότι θα έκανες, σαν να μη συμβαίνει τιποτα. Με τη μόνη διαφορά πως στην άκρη του μυαλού σου υπάρχει καρφωμένο το μήνυμα που δεν έχει έρθει ακόμα.
Το μόνο που έρχεται είναι το απόγευμα...το βράδυ..η επόμενη μέρα και πάει λέγοντας.
Θα μπορούσα να αναλύσω πολύ περισσότερο αυτή την ιστορία καθημερινής τρέλας. Θα σταματήσω καλύτερα εδώ..!
Το θέμα είναι πώς:
  • Αφού δεν απαντάει, ΔΕΝ σε γουστάρει
  • Όταν θές το δείχνεις. Σκέψου αντίστοιχα τον εαυτό σου όταν θες (καλή ώρα)
  • Αν είναι να σε θέλει επειδή εσύ το τραβάς και το συνεχίζεις τότε...ΠΟΤΕ του να μην θελήσει!
  • Σε θεωρεί δεδομένη (το έχασες το παιχνίδι)
  • Δεν είναι έτοιμος να κάνει σχέση....μαλακίες...κ εσύ δεν ήσουν έτοιμη να κάνεις σχέση αλλά όταν τον γνώρισες έτριβες τα μάτια σου, τους έγραψες όλους στα παλιά σου τα παπούτσια και απο το πουθενά του έδωσες (την απόλυτη) προτεραιότητα!
Ηθικό δίδαγμα-> Μην ξεροσταλιάζεις για κάποιον που που αδιαφορεί για σένα.
Δυστυχώς με τους μαλάκες κολάμε γιατι δεν τους έχουμε. Γι αυτό και τους λέμε μαλάκες, ακατονόμαστους, γαιδούρια...
Γιατί αν τους είχαμε θα τους λέγαμε μωράκι μου, αγαπη μου, ερωτά μου, κουτσουνι μου (!), σε βαρέθηκα, θέλω να μείνω λίγο μόνη, θέλω να σκεφτώ το μέλλον μου, με πιέζεις και άλλα....

Φαύλος κύκλος είναι... αυτά που κάνεις εσύ γι αυτόν και σε γειώνει, τα κάνουν άλλοι για σένα...και τους γειώνεις...χωρίς να λές πως "είμαι μαλάκας, ακατονόμαστη, γαιδάρα". Απλά λες πως δεν τον γουστάρεις. Δεν σου βγαίνει!
Δεν θέλω να δώσω καποια ανόητη συμβουλη...ο καθένας μας ενεργεί όπως ο ίδιος αποφασίζει...απλά μην ξεχνιόμαστε....έχουμε και μια αξιοπρέπια!