Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις...!διάβαζα το ποστ της ζουζούς και αναρωτιόμουν για τους ανθρώπους που έρχονται και φεύγουν...
Σήμερα έχει γενέθλια μια κοπέλα με την οποία είμασταν αχώριστες!Φίλες απο παλιά, βουνά, θάλασσες, αλητίες, γέλια, συζήτήσεις, καθημερινότητα, όλα μαζί!
και τώρα...
ούτε μύνημα..για κανένα λόγο!
πόσο παράξενο, αν κάποιος ερχόταν και μου το έλεγε πριν απο κάποια χρόνια θα τον έβριζα..κ όμως έγινε...γίνεται!
κ το κάνω εγώ!
ναι την θυμήθηκα και δεν της έστειλα ούτε ένα μύνημα..
σε μερικές περιπτώσεις πιστεύω πως το να δίνεις απλά το παρόν, για λόγους ευγένειας δεν είναι και το σωστό. κάποτε έλεγα πως πρέπει έστω για το τυπικό του θέματος, να στέλνεις τις καλές σου ευχές, σε γενέθλια και γιορτες. Πλέον όμως όχι..
Αφού δεν υπάρχεις στη ζωή μου, έχουμε πλέον αλλάξει ζωές, έχουμε τραβήξει άλλους δρόμους, έχουν ειπωθεί πολλά, έχω πει πολλά και ξέρω πως και η άλλη πλευρά έχει πει πολλά, να κάνω τι?
να το παίξω τρελίτσα και να στείλω ένα μύνημα τυπικό έτσι απλά?
για να μην είναι πλέον στη ζωή μου πάει να πει πως κάποια στιγμή η φιλία μας έκανε τον κύκλο της. κ όταν ειδικά έχω νιώσει αδικημένη και ριγμένη απο τη συμπεριφορά της απέναντί μου, δεν υπάρχει λόγος να έχει και τις ευχές μου..!
Όλα αυτά σε αντίθεση με έναν άλλο άνθρωπο που επίσης έχει γενέθλια σήμερα, τον οποίο έχω να δω πάνω απο τρια χρόνια και όμως κάθε χρόνο τον θυμάμαι...και χαίρομαι που έχουμε έστω και αυτή την επικοινωνία.!Γιατί αυτός παρόλο που έχουν περάσει τα χρόνια το 3έρω πως με αγαπάει και με νοιάζεται πραγματικά και εκτιμάει όλα όσα ζήσαμε μαζί!!
Αυτά!