Sunday, June 10, 2007

Walk through happiness...?



Άνθρωποι έρχονται...άνθρωποι φεύγουν απο τη ζωή μας...άλλους τους διώχνουμε με το έτσι θέλω, άλλοι φεύγουν αναγκαστικά πάνω που είπαμε οτι τους θέλουμε..
και ναι δεν 3ερω πότε θα σε ξαναδώ, αλλά γιατί να έχω αργήσει τόσο!Γιατί να μην ήξερα ποιόν δρόμο να διαλέξω..
Λένε πώς ολα για κάποιο λόγο γίνονται..θα περιμένω να δω ποιός να είναι αυτός ο λόγος..

κ αυτή η αγκαλιά...

Κάποτε ήταν ένα κορίτσι που είχε απορρίψει μια αγκαλιά που τόσο έντονα της το ζητούσε... όμως το κορίτσι ήταν αλλού..το μυαλό της ήταν αλλού...κ εκείνος που την έκανε να ξαναθυμηθεί τι σημαίνει πόνος και απόρριψη, εκείνος ακριβώς της έδειξε το δρόμο για αυτή την αγκαλιά όμως εκείνη δεν μπορούσε να τη δει καθαρά.Πονούσε πάρα πολύ για να την δει..δεν μπορούσε να ξεχάσει τον πόνο και την απορριψη του. Κ η αγκαλιά περίμενε υπομονετικά αλλά το κορίτσι δεν άντεχε..
Ώσπου ένα βράδυ έξω στη βροχή είδε ξαφνικά το αγόρι που για ακόμα μια φορά της πρόσφερε την αγκαλιά του, αλλά φεύγοντας το κορίτσι και αφήνοντας πίσω του το αγόρι κάτω απο τη βροχή, για πρώτη φορά ένιωσε τόσο κοντά του!Ήθελε να γυρήσει πίσω τρέχοντας, να κάτσει μαζί του κάτω απο τη βροχή, αγκαλιά...!
Όμως αντί γι' αυτό, συνέχισε την πορεία της προς το αμάξι που την περίμενε για να φύγει...
Οι μέρες περνούσαν και το κορίτσι σκεφτόταν το αγόρι...όμως το αγόρι ήταν πια μακρυα!
Όταν γύρησε, είδε πώς όλα μαζί του ήταν όμορφα..δεν ξέρει για πόσο, δεν την νοιάζει.Δεν ξέρει αν θα το αντέξει αλλά το θέλει..και τώρα που το αγόρι έφυγε, έμεινε μόνη της να σκέφτεται, να προβληματίζεται και να αναπολεί...
Θα ξαναγυρήσει...
το αγόρι...
και η αγκαλιά...
για ποιό λόγο...?
πόσο θα αντέξει...?
αξίζει..?
ανάβει ένα τσιγάρο, κοιτάει φωτογραφίες...
κοιτάει έξω, σκέφτεται.....το μυαλό της γυρνάει λίγες ώρες πίσω, ακούει μουσική και ταξιδεύει......επιστρέφει πάλι στο παρόν.
σωστό?
λάθος?
Βάζει κ ακούει το Walk Trough Happiness (lindstrom remix, port of notes, για όποιον ενδιαφέρεται..)
της έρχεται μήνυμα και χαμογελάει...
απαντάει και ακούει το τραγούδι...
πατάει publish post, κλείνει τον υπολογιστή και κατευθύνεται προς το κρεβάτι της για να χαθεί στα όνειρά της...καληνύχτα*

6 comments:

iro* said...

Ποιο να ειναι αυτο το κοριτσι.. ποιο να ειναι αναρωτιεμαι..
Κ αυτη η φωτογραφια.. λιγο πιο δεξια επρεπε να παει, η μου φαινεται??? Κατι λειπει απο το πλανο... ;)
Σου στελνω μια αγκαλιτσα κ ενα φιλι!!!
Κ αντε, παρε λιγο τα πανω σου!!!
Θελω ενα post για το καλοκαιρι που ερχεται!! (μα να μη μπορω με τιποτα να κρυψω τον εκπαιδευτικο που εχω μεσα μου!!!)
Σε φιλω ζουζουουουουουουου!!!!
Οξω ρε!!!!
***

Anonymous said...

Η ιστορία είναι πολύ ρομαντική, και απότι φαίνεται η κοπελιά το αντιμετωπίζει τέλεια, όμως αυτός ο πόνος που περιγράφεις...πόσο μάλλον και για τα δύο φύλλα σε...μεταφέρει αλλού.

Naty! said...

η κοπέλα όμως νιώθει πως όλα τα έχει κάνει μαλλιά κουβάρια....
ο πόνος δεν είναι τόσο μεγάλος ευτυχώς το ελέγχει...:)
μια μοναξιά νιώθει που όμως ελπίζει να της περάσει σύντομα!φιλιά!
εσένα που σε μεταφέρει...?

Naty! said...

iro* ποιο να είναι...ποιο...???δεκτή η αγκαλίτσα δεκτό και το φιλί..όξω ρεεεε!!!!post καλοκαιρινό δεν μπορώ προς το παρόν κυρία να γράψω!Δεν έχω ψυχολογία αφού!Φιλί σαλονικιότικο**

Anonymous said...

Στο ότι τελικά φαίνεται ο έρωτας να είνα η ζωή της!

Naty! said...

Κινητήρια δύναμη θα έλεγα...!