Monday, November 26, 2007

28...!!!

Πάτρα 2001, η αποτυχημένη τούρτα γενεθλιών...

Πάτρα πάλι, τούρτα-πάστα!

Ίσαλος 2006, το τορτελίνι που τα σπάει...!

Στον ρόλο της barwoman...ίσαλος!

Πέρσι είχα κανει ένα τριήμερο πάρτυ γενεθλίων με την Ηρώ, έπεφταν δευτέρα τα γενέθλιά μου και εμείς είχαμε αρχίσει απο Παρασκευή..με κορύφωση την Κυριακή μετά τις 12, στον Ίσαλο. Ο Γιαννάκης μου είχε φέρει μια πίτσα με τορτελίνια και ένα ρεσό πάνω για τούρτα, η αγαπημένη μου επιλογή τότε, και γλειφιτζούρια για όλους..!Μετά καταλήξαμε elvis μέχρι να κλείσει...πάλι καλά δεν δούλευα τις δευτέρες πέρσι. Φέτος δεν είναι εδω η ζουζου μου...
Κάθε χρόνο στα γενέθλιά μου με πιάνει κάτι..
ενώ είμαι άπειρα χαρούμενη, έχω μέσα μου μια...πως να το πω...μια συγκίνηση παραπάνω..!Συγκίνηση για τους ανθρώπους που με θυμούνται κυρίως, μια θλίψη για εκείνους που δεν με θυμούνται αλλά κάπως λιγότερο αυτό..!Συγκίνηση γι αυτούς που προσπαθούν να με κάνουν να νιώσω πως αυτή είναι η "μέρα μου", και ας μην χρειάζεται..Είναι σαν ένα ξεκαθάρισμα, ένας επαναπροσδιορισμός αυτή η μέρα για μένα. Ενώ δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, με συγκινεί να με θυμούνται άνθρωποι είτε φίλοι μου, είτε γνωστοί μου.
Τα γενέθλια που μου έχουν μείνει, είναι αυτά στην Πάτρα το 2001, όπου νόμιζα πως με είχαν γραμμένη όλοι, και τελικά χτύπάει η πόρτα μετά τις 12 και σκάνε όλοι οι φίλοι μου μαζί με τον benji, σκύλος φίλου, με καπελάκια, μπαλόνια και αυτά που τα φυσάς με το στόμα και πετάγονται, που τα έχουν στα παιδικά πάρτυ και μια τούρτα δική τους δημιουργία, τραγουδώντας μου Χρονια πολλά!Την επόμενη χρονιά είχαμε πάει για φαΐ και εγώ την είχα ψωνίσει, λέω θα μου την κάνουν την έκπληξη και φέτος, κάπου τώρα θα σκάσει κ η τούρτα...αλλά η τούρτα έσκασε για την δίπλα παρέα τελικά, μαλάκας εγώ:Ρ
Επίσης ωραία γενέθλια έχω κάνει στο βουνό, με χιόνια, το '98
πάλι με τούρτα δική μας δημιουργία μέσα στο κρύο και το χιόνι!!
Δεν θέλω να μπώ στο τριπάκι του στιλ κάθε πέρσι και καλύτερα, θέλω απλά να πιστέυω πως κάθε χρόνο είναι και διαφορετικά. Μου λείπουν και θα ήθελα να είναι μαζί μου άνθρωποι που αγαπάω, σίγουρα η Ηρώ, είναι κάτι παραπάνω απο αισθητή η απουσία της..!Επίσης άντε να φτάσει το 2009, 2010, 2011 να πέσουν π/σ/κ γιατί ξενερώνω που δουλεύουμε όλοι και θα περάσουν στο χαλαρο φέτος!!

1 comment:

Love and Poison said...

Εγώ τα μισώ τα γενέθλια... Τελευταία φορά που τα χάρηκα πραγματικά ήταν Αγγλία πριν 7 χρόνια...

Μην ανησυχείς Νατασσάκι.. Θα κάνουμε blogoparty για σένα ;ΡΡΡΡ