7+1...

7+1 πράγματα που με σημάδεψαν το 2007..

1) η απόφαση της Ηρούς να πάει στην Ίο. Δύσκολες στιγμές να αποχωρίζεσαι έναν άνθρωπο τόσο δικό σου κ να ζεις πλέον χωρίς αυτόν την καθημερινότητά σου. Ατελείωτες ώρες στο τηλέφωνο, ατελείωτες ώρες στο μσν, μεγάλο το κενό.

2) Τα δυο ταξίδια μου πέρσι στην Νιό. Τόσο όμορφα να είμαι σε νησί κ να μην είναι καλοκαίρι…

3) Τα παιδία στο Κ.Ε.Α. Καλαμαριάς. Τους αγαπώ όλους πολύ κ χαίρομαι πολύ που τους έχω στη ζωή μου και εκτός κατασκήνωσης. Η μεγάλη μου αδυναμία η Βίκυ, ένα από τα «παιδιά» μου το καλοκαίρι. Πριν από δυο μέρες την πέτυχα μόνη της σε μια αίθουσα όσο τα υπόλοιπα παιδιά χόρευαν σε άλλο χώρο. Την πείραζα, της μιλούσα, την ρωτούσα πράγματα, (μόνο σε όσα ήθελε μου απαντούσε κ αυτό με μεγάλη υπομονή). Το μεγάλο σοκ ήταν όταν τη ρωτούσα.. ‘πώς με λένε βίκύ, ποια είμαι εγώ..?? είμαι η να.. είμαι η να…γυρνούσε με κοιτούσε...γυρνούσε από την άλλη. Συνέχιζα εγώ, είμαι η νατα η νατάσα! Ποια είμαι Βίκύ? Είμαι η νατάσα? Κ γυρνάει με κοιτάει στα μάτια κ μου λέει..

Αναστασία..

Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά κ αν ποτέ είχε ακούσει να με φωνάζουν έτσι, αλλά με τρέλανε όταν το είπε. Αδυναμία μεγάλη..

4) η αποτυχημένη σχέση που είχα κάνει πριν το καλοκαίρι, την επόμενη μέρα του χωρισμού ήταν σαν να μην ήμασταν ποτέ μαζί..! δεν θέλω να το ξανακάνω αυτό το λάθος..

5) η απόφασή μου να απομακρυνθώ από ανθρώπους που είχαμε μακροχρόνια φιλία.

6) Η απόφασή μου να μην βλέπω τηλεόραση και να διαβάζω πιο πολλά βιβλία.

7) Οι λάθος επιλογές μου και τα μυαλά πάνω από το κεφάλι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Το τετραήμερο στο Καλαμίτσι. .η αρχή του κακού(?) θα δείξει…

+1) Η ανάγκη μου να περιγράφω, κατά κύριο λόγο τον συναισθηματικό τομέα της ζωής μου σε ανθρώπους που ούτε ξέρω ούτε γνωρίζω κ ίσως να μην γνωρίσω ποτέ.. έχει μια μαγεία.. δεν πιστεύω να κούρασα κανέναν με το αγόρι..:Ρ

Κ άλλα πολλά…