confused...

Γιατί οι άνθρωποι γύρω μας κοροιδευόμαστε? Έχω κάνει πολλά λάθη στο παρελθόν όμως, κάποια πράγματα δεν θα τα ξανακάνω, ούτε στους άλλους, αλλά ούτε στον εαυτό μου..
Θα κοιτάω το καλό μου, θα προστατεύω τον εαυτό μου κ δεν θα μπλέκω σε καταστάσεις αδιέξοδες...
και τι καταλαβαίνω?
όταν είμαι καλά, (αλλα αδιάφορα καλα) τότε πλήτω και βαριέμαι και λεω πως καλύτερο είναι να πονάς παρά να ζείς αδιάφορα. Όταν πονάω , τότε ζητάω απεγνωσμένα λίγη απο την ηρεμία και αδιαφορία που είχα πριν.
Κάποιος είχε πεί πως σε γενικές γραμμές, όλοι μας ξέρουμε πως να φερόμαστε και πως να πράτουμε σε καταστάσεις που μας μπλέκει ο άλλος. Όταν όμως μπαίνει ο συναισθηματικός παράγοντας στη μέση, τότε θολώνουμε κ ενώ ξέρουμε ποιο είναι το καλό και το σωστό, κάνουμε ότι μας ορίσει η καρδιά και τα συναισθήματά μας κ ας μας βγεί κ σε κακό..
κ εγώ η μικρή κ ανόητη νατασούλα προσπαθώ να κρύψω τα συναισθήματά μου για να καταφέρω αυτό που ελπίζω..ώρες ώρες νιώθω πως κ μόνο που μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία, ξενερώνω, πως χάνεται το αγνό και όμορφο συναίσθημα του έρωτα..
ώρες ώρες νιώθω πως δεν μπορώ να συγκρατήσω τα συναισθήματά μου, αλλά μπορώ να τα καταπιέσω
ώρες ώρες νιώθω πως θα σκάσω απο την καταπίεση
ώρες ώρες νιώθω πως θέλω να μην υπάρχει πλέον στο μυαλό μου,
πως θα ήθελα να ήταν όλα όπως εγώ τα θέλω,
ένα τεράστιο ερωτηματικό γιατί δεν είναι όλα όπως τα θέλω
μια τεράστια ανάγκη γι αυτή την γαμωαγκαλιά που μου τη δίνει όποτε θέλει αυτός
ένα τεράστιο ούφ
μια τεράστια θλίψη γιατί κάθε φορά νομίζω πως κάτι θα αλλάξει κ κάθε φορά δεν αλλάζει τίποτα
μια ίδια ιστορία, που απλά ξεχνιέται, καταπιέζεται και αναγκάζεται να ακολουθήσει ένα δρόμο που δεν θέλει
μια όμορφη ανάμνηση των πρόσφατων διακοπών κ ειδικά στην Πράγα που ήταν καλύτερη απο κάθε προσδοκία μου..τόση ομορφιά, τόση επιβλητικότητα, τετοιο παραμύθι..
του ανεπανάληπτου road trip γερμανία-τσεχία, ο χάρτης, το άγνωστο, η αναμονή και το χάσιμο στο Pilsen
η pub που κατά τύχη βρήκαμε στην πράγα, απο το 1745...με ζωντανή μουσική κιθάρες, απίστευτη ατμοσφαιρα και μπύρες
η ποιότητα ζωής που είδα εκεί, μια όμορφη οικογένεια, χωρίς τηλεόραση, με μουσική κ ράδιο στο σπίτι, διάβασμα, συζητήσεις όμορφες με μπύρες και λουκάνικα, επιτραπέζια παιχνίδια, λίγο υπολογιστής, περπάτημα, όλα αληθινά και όμορφα..
η επιστροφή στο σχολείο, όσο και να βαριόμουνα τη διαδρομή μέχρι την αλεξάνδρεια, μόλις πάτησα στην τάξη τα ξέχασα όλα..
τα παιδιά εδώ που ξέρουν όλες τις σειρές απ'έξω, απο την μαρία την άσχημη μέχρι την χουάνα την παρθένα...έλεος!
το πακέτο marlboro αντί για καπνό που κάπνισα σε μια μέρα...δεν είμαι καλά...
το δωράκι μου...1984 ο μεγάλος αδερφός και το δωράκι του...η φάρμα των ζώων...
η φούστα που είδα κ θέλω απεγνωσμένα να πάρω..θα την βάλω μέ ένα άσπρο πουκάμισο..θα είναι τέλεια αφού!!
η καταναλωτική μανία που με έχει πιάσει εδώ κ ένα μήνα...σταμάτα επιτέλους!
το κεικ σοκολάτας κ τα αρνητικά σχόλια παρόλο που ξετρελάθηκα...μιαμ
η ανάγκη να του μιλήσω κ να μην το κάνω..
οι φίλοι μου που πάλι έφυγαν με το τέλος των διακοπών...φαντάροι, εκπαιδευτικοί, όλοι μακρυα κ πάλι
πάσχα φολέγανδρο-ίο ψήνεται κανείς...?