Πως γίνεται μια μέρα σαν κ αυτή να νιώθω μέσα μου τόσο κενή...
Πως γίνεται μια μέρα σαν κ αυτή να νιώθω τόσο μόνη...
Πως γίνεται μια μέρα σαν κ αυτή που κάνω έστω κ λίγο πράξη αυτά που έλεγα, να νιώθω πως δεν μπορώ άλλο...
Πως γίνεται μια μέρα σαν κ αυτή να θέλω να κλαίω κουλουριασμένη στο κρεβάτι μου...
Πως γίνεται μια μέρα σαν κ αυτή να θέλω να είμαι εκεί κ όμως να είμαι εδώ...
Πως γίνεται όταν είναι τόσο έντονα ωραία τη μια στιγμή, τόσο έντονα μελαγχολικά να είναι την άλλη...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
δεν φταις εσυ...η γαμημενη για μερα φταιει!
διότι όπως λέει και ένα βιβλίο του Κοέλο, δεν είναι μύθος! ;)
Γίνεται.. Μέρα είναι θα περάσει..
Χμμμμμμμμ... Εσύ φταις, κανένας άλλος...
Όλα γίνονται και τίποτα δε γίνεται. To μυαλό είναι τα πάντα.
stilvi...κ όμως...
μενέλαε...ποτέ δεν είναι..
if..ιγένεια...πάλι καλά πέρασε...
love & poison...that's me..!
jason..θα συμφωνήσω..
Post a Comment