Της μπάκας τα καμώματα...

Είμαι στο αμάξι κ κάνω (πλέον) ηλιοθεραπεία. Σηκώνω τη μπλούζα μου, να μαυρίσω λίγο και στην κοιλιά τουλάχιστον! Σηκώνω και τα πατζάκια του παντελονιού να δροσιστεί λίγο και το ποδάρι!! Κοιτάω την κοιλιά μου και διαπιστώνω πως έχω παχύνει. Όλοι μου λένε πως είμαι καλύτερα έτσι, παρά όπως ήμουν πριν στα όρια της νευρικής ανορεξίας με το μάγουλο μέσα. Στην κοιλιά όμως έχω πρόβλημα. Την είχα δείξει κάποτε στην ξαδέρφη μου, πριν αδυνατίσω και είχε πέσει κάτω απο τα γέλια. Ξεράθηκε, δεν μπορούσα να τη συνεφέρω!
Έχω αστεία κοιλιά το ξέρω. Είναι εξογκωμένη, προς τα έξω. Στο πλαϊ τίποτα. Πόδι τίποτα. Ψωμί μηδέν. Κοιλιά όμως πάντα. Ορέστης Μακρής κανονικά. Η μπάκα...!!!
Κάνω κοιλιακούς σχεδόν κάθε μέρα. Τώρα άρχισα και σχοινάκι!1000 σχοινάκια κάθε μέρα κάνω η καψερή για να ιδρώνω.Βάζω μια ζελατίνα Sanitas παρακαλώ για το φαϊ, λες και είμαι σαλάτα στο ψυγείο και αρχίζω...1,2,3.......!Δεν μου φτάνει ο ιδρώτας όλη μέρα, κάνω και σχοινάκι απο πάνω! Πήρα και μια ροζ μπάλα τεράστια και κάνω κάτι κοιλιακούς που κάνουν δουλειά λέει..Μαλακίες! Το λίπος είναι πάλι εκεί...σκληρό (θα θελα) και αδυσώπητο...
Μου είπαν να προσέχω τη διατροφή μου. Το έκανα. Τηγανητό έχω να φάω μήνες. Πίτσες, γύρους μαλακίες με τίποτα. Λαχανικά full!Αλκοόλ μπα...μόνο όταν έρχεται η Ηρώ ξεφεύγουμε. Αλλίως πολύ έλεγχόμενη κατανάλωση. Το διαπίστωσα την Κυριακή. Πήγα για καφέ, μετά για τσίπουρα και μετά για μπύρες ...τι με θες...ντίρλα η δικιά σου! Αλλού πατώ και αλλού βρίσκομαι. Δεν το σηκώνεις το ρημάδι αφού!..άστο!
Anyway..το θέμα είναι η κοιλιά μου. Είναι βέβαια για μερικούς άκρως ερωτεύσιμη. Εμένα δεν με πείθουν. Εχω κόμπλεξ με την κοιλιά μου το λέω. Πρόσφατα συζητούσαμε για τις κοιλιές των εγκύων. Αλλές είναι ψηλά, άλλες κανονικά, ενώ υπαρχουν και μερικές που είναι χαμηλά...όταν είναι χαμηλά είναι λέει στη φάση που παίρνει θέση το παιδί. Εμένα θα είναι έτσι απο την πρωτη στιγμη! Μια χαμηλή κοιλιά. Μια αστεία κοιλιά. Μια κοιλούμπα με τα όλα της!
Όποιος με λέει αδύνατη, απλώς σηκώνω τη μπλούζα μου και του δείχνω την κοιλιά μου. Επικρατεί σχεδόν πάντα σιωπή και μετά σχόλια πάντα συνοδευμένα απο γελάκια και χαχανιτά του τύπου.." έλα μωρε δεν είναι τίποτα...λίγη γυμναστική θέλει...και γέλια...ή....Ρε μαλακα....ή απλά ένα... τρομοκρατημένο..."Α!"
και μετά πάλι σιγή...
Βέβαια για να μην τα παραλέω αυτή η κοιλιά έχει φτίαξει πολύ απο τότε που αδυνάτισα. Αυτή λοιπόν η κοιλιά +10 κιλά δεν ήταν απλά μια κοιλιά..ήταν μια μόνιμη εγκυμοσύνη...ένα μπαλόνι σταθερά τοποθετημένο πάνω μου!Αλλά τι τα θες 10+, 10- αυτή είναι πάλι εκεί και με κοιτάει ειρωνικα λες και της έχω κάνει τίποτα...θα την εξοντώσω λοιπον... θα την εξαφανίσω!
Λόγια του αέρα! Πάντα αυτά λέω και πάντα εκέι είναι!